محکوم کردن هنر به فاشیسم میانجامد
تاریخ انتشار: ۸ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۵۰۹۶۲
وقتی از اوضاع پیچیده و شرایط غامض و دشوار حاکم بر سینمای ایران صحبت میکنیم منظور فقط بیکاری و رکود تولید و ریزش مخاطب سینماها نیست که البته این مشکلات اصل مباحث و ماجرای سینماست، آنچه در حال حاضر سینما را هدف قرار داده نظریهای است که مخالف فعالیت هنرمندان است و هرگونه تحرک و پویایی این بخش را دهنکجی به اعتراضات اخیر میداند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش اعتماد، افزون بر این، عقیدهای جریان دارد که جامعه را به دو قطب تقسیم میکند و میگوید: «یا با حرف من موافقی یا در نقطه مقابل حرف من قرار داری.» این تفکر نظرش بر این است افرادی که گرایش به یکسو ندارند انگار «وسط باز» هستند موضوعی که کلاف پیچیده مشکلات سینما را پیچیدهتر میکند. ما با همایون اسعدیان یکی از اعضای کمیته حمایتی حقوقی خانه سینما گفتوگویی داشتیم و درباره مسائل و مشکلات این روزها نظرش را جویا شدیم که پیش روی شماست.
در ابتدا بحث را از کمیته حقوقی خانه سینما شروع کنیم. کمی از روند حمایتهای قضایی که در چند وقت اخیر برای سینماگران صورت گرفته، توضیح میدهید؟
در پی ناآرامیهای چند ماه اخیر در کشور، سه، چهار نفر از اهالی سینما به انتخاب خانه سینما دور هم جمع شدیم و در تمام چند ماه گذشته همه هم و غم خود را برای پیگیری مشکلات اهالی فرهنگ گذاشتیم. میگویم اهالی فرهنگ یعنی نه فقط اهالی سینما؛ چون این حمایت ما شامل همه همکارانمان در حوزه تئاتر، تجسمی، موسیقی و سینما میشد که در جریان اعتراضات اخیر، برایشان مشکل به وجود آمده است. به جرات میتوانم بگویم این کمیته حقوقی از صبح تا شب تمام تلاش و انرژی خود را صرف این میکرد و میکند تا راهحلی برای مشکلات همه همکاران پیدا کند. دوستان مدام گفتوگوی تلفنی انجام میدادند و با مسوولان قضایی و رابطین مذاکره میکردند تا شرایط برای همکاران در بند سهلتر شود. سوءتفاهمها از بین برود و هنرمندان مدت زمان کمتری در زندان بمانند. تا مرحلهای بسیار موفق بودیم و دیدارهای مختلفی با قوه قضاییه داشتیم و دوستان در قوه قضاییه هم تلاششان را کردند تا به اهالی سینما کمک کنند، اما در این مسیر بعضی فعالیتهای ما هم به نتیجه نرسید و نتوانستیم کاری کنیم.
آمار مشخصی از افرادی که در ناآرامیها و اعتراضها برایشان مشکل به وجود آمده بود، هست؟
تعداد سینماگران و هنرمندانی که نیاز به حمایت حقوقی و قضایی در این التهابات داشتهاند، بیش از ۱۸۰ نفر بود که خوشبختانه تا امروز با پیگیریهای کمیته حمایت خانه سینما در تعامل با سازمان سینمایی و مقامات دادستانی و قوه قضاییه در حال حاضر تعداد دربندان خانه سینما به دو نفر تقلیل یافته و بنا به قول مساعد مقامات قضایی در آینده نزدیک سایر هنرمندان نیز آزاد میشوند. البته این تعداد مشکلات مختلفی داشتند. عدهای ممنوعالخروج بودند. یک تعدادی به دلایل مختلف دستگیر شده بودند. یک عده به دلیل مواضعشان فراخوانده و بازداشت شدند؛ مثل خانم ترانه علیدوستی.
مشکل ممنوعالخروجی هنرمندان به کجا رسید؟
خیلی در این بخش تلاش کردیم و میتوانم بگویم تعدادی از ممنوعالخروجیها مشکلشان حل شده و در تلاش برای رفع مشکل سایرین هم هستیم.
الان جو تا حدودی آرام شده؟ یا همچنان بازداشت و احضار ادامه دارد؟
کمی جو آرام شده؛ واقعا میگویم به نظرم گفتگوهایی که این اواخر با مسوولان امر داشتیم به ثمر رسیده است. به عنوان نمونه به شما بگویم که در چند روز اخیر دادگاه خانم هنگامه قاضیانی برگزار شد و با تلاش رابطینی که در جلسه حضور داشتند، بعضی اتهامات از خانم قاضیانی برداشته شد و مشکلات ایشان دیگر به شکل حاد نیست. همچنین کمیته حقوقی خانه سینما توانست از جعفر پناهی حمایت لازم را انجام دهد. در این راستا دیوان عالی کشور حرکت قابلتوجهی که انجام داد این بود که حکم آقای جعفر پناهی را نقض کرد و پس گرفت.
جعفر پناهی به زودی آزاد میشود؟
قاعدتا باید حکمش از مجرم بودن به متهم تغییر پیدا کند و در آن صورت میتوان با قرار وثیقه جعفر را آزاد کرد. این موضوع هم پیگیریهای وکلای آقای پناهی بوده و هم کمیته حقوقی خانه سینما. نکته دیگر اینکه جلساتی با خانوادههای هنرمندانی که دچار مشکل هستند، داشتیم. اگر دوستی وکیل نداشت برایش این امکان را فراهم آوردیم. این نکته صرفا برای افراد خاصی نبوده و به صورت گسترده شامل همه اهالی فرهنگی که دربند بودهاند، شده است. من حیثالمجموع مجموعه فعالیتهایی را که در خانه سینما در این مدت انجام شده موثر ارزیابی میکنم. همانطور که اشاره کردم در بخشی موفق بودیم و در بخشی هم تلاشهای ما به ثمر نرسید.
جناب اسعدیان! در حال حاضر اوضاع کار اهالی سینما چگونه است؟
خیلی بد است. برخلاف آنچه مسوولان میگویند که بنیاد سینمایی فارابی ۲ هزار فرصت شغلی فراهم کرده و هنرمندان مشغول به کار هستند، باید بگویم خیر! اوضاع اینگونه نیست. در سینما هم مثل همه مشاغل ردهبندی شغل به لحاظ اقتصادی وجود دارد. بعضی افراد مثل من اگر چند سال هم کار نکنند به لحاظ مالی مشکلی برایشان به وجود نمیآید ولی در نظر بگیریم اکثریت اهالی سینما این فرصت را ندارند و به شدت مشکلات مالی دارند و نکته مهمتر این است که این موضوع صرفا به وقایع اخیر برنمیگردد. من در جلسهای که با مسوولان سینمایی داشتم به آنها هشدار دادم و بارها هم تاکید کردم با سونامی بیکاری اهالی سینما در سال بعد مواجه هستیم.
دلیل مهم این موضوع را ناشی از سیاستهای غلط ساترا میدانم که سطح تولید سریال را در سال جاری پایین آورده است. همچنین سختگیریهایی که از ابتدای سال در صدور پروانه ساخت شد. سال ۹۸ که عضو هیات انتخاب بودم، حدود ۱۲۰ فیلم در جشنواره شرکت کرد، اما امسال این رقم به ۷۰ فیلم رسیده است. نکته مهمتر اینکه نیروهای سینما افزایش پیدا کردند. من همیشه فکر میکردم خانه سینما ۵ هزار نیرو دارد که الان به نظر میرسد نیروهای خانه سینما به ۷ هزار نفر رسیدهاند؛ متاسفانه قشر عظیمی از این نیروها بیکارند و دچار مشکلات معیشتی هستند. در بخش اکران هم با وضعیت بغرنجی مواجه هستیم. وقایع اخیر روی فروش فیلمها به شدت تاثیر گذاشته و سینماها با ریزش مخاطب همراه بودند. مجتمعهای چند ساله بعضی سالنهایشان را تعطیل کردند. این را به طور مشخص در مورد پردیس سینمایی کوروش، مگامال، لوتوس و بسیاری دیگر از مجتمعها میدانیم که بعضی سالنهایشان را تعطیل کردند. این موضوع برای سینماداران بسیار هزینهبردار است و آنها را دچار مشکلات اقتصادی میکند.
متاسفانه جو نامناسبی هم علیه فرهنگ به وجود آمده.
باید بگویم جوی که این اواخر راه افتاده توقعش این است که همه آدمها در این شرایط کار کنند، اما در بخش فرهنگ و هنر اگر کسی سر کار برود، انگار دهنکجی به معترضان و شرایط اعتراضی کرده است و نباید این گروه کار کنند و اگر هنرمندان کار کنند، حق و حقوق معترضان را تضییع کردهاند! همین موضوع باعث شده است که سازندههای فیلم یا سریال نگران باشند و بعضیها اصلا کارشان را شروع نکنند. نکتهای که این وسط اهمیت دارد این است که نمیفهمم در این شرایط اقتصادی چرا باید فقط عرصه فرهنگ و هنر کارشان را تعطیل کنند و دست به اعتصاب اجباری بزنند؟ روشی که به نظر من معقول نیست و در ادامه به ضد خودش عمل میکند و در صورت تداوم واکنشهای منفی زیادی را از جانب فرهنگ و هنر در پی خواهد داشت و به مرور زمان آن همدلی لازم را از بین خواهد برد. شما نگاه کنید بعضی گالریها مدتهاست که تعطیل است. بعضی سالنهای تئاتر نمایش اجرا نمیکنند و این باعث نگرانی برای سال آینده میشود. قول میدهم اگر دست فرمان همین باشد، سال آینده با بیکاری گستردهای در میان اهالی سینما مواجه هستیم که این برای صنعت تصویر بسیار خطرناک است.
تفسیر اشتباهی که میگوید اگر هنرمندان سر کار بروند، انگار عادیسازی است.
ببینید. من به بسیاری از مسائل کشور انتقاد دارم و اصلا اعتراض هم دارم. در جلساتی هم که با مسوولان و مقامات کشوری داشتیم، تندترین اعتراضاتم را به آنها منتقل کردم. همه کسانی هم که در این جلسات شرکت داشتند از صنوف و رشتههای مختلف، گفتگوهای بیپرده و صریح با مقامات داشتند و از آنجایی که همه ما اهالی خانه سینما به گفتگو قائلیم، در جریان گفتگوهایی که با مقامات کشور داشتیم به آنها گفتیم شرایط بدی را در کشور پشت سر میگذرانیم. به نظرمان آمد بسیاری از بزرگان کشور به این موضوع واقف نیستند. به آنها گفتیم هنوز اعتراضات تمام نشده و ناآرمیهای اخیر کشور مثل آتش زیر خاکستر است و در ادامه ممکن است به شکل خطرناکتری بروز و ظهور کند. تمام این نگرانیها را در جلسات به آقایان گفتیم و تلاش کردیم ایرادات را به آنها بگوییم و به تندترین نکات هم اشاره کردیم؛ ولی این دلیل نمیشود که با سیاستهایی که دیگران در خارج از مرزها دارند، همسو و همنظر باشیم!
نظریهای در حال حاضر وجود دارد که معتقد است «یا با حرف من موافقی یا در نقطه مقابل من قرار داری»! این نظریه معتقد است افرادی که گرایش به یکسو ندارند انگار «وسط باز» هستند؛ اما من معتقدم کسانی که نگاه «وسط باز» را به آدمها میچسبانند و این واژه را مدام تکرار میکنند اگر روزی در کشور موفق بشوند، آدمهای بسیار خطرناکی هستند، چراکه باعث بروز شرایط فاشیستی در کشور میشوند. از خودم نمیگویم، تجربه اخیر میگوید این افراد به کسانی که دیدگاه آنها را قبول نداشته باشند، توهین و فحاشی میکنند.
مثل حملههایی که برای اجرای نمایش به خانم گلاب آدینه صورت گرفت یا افرادی که به صورت مغرضانه به آقای علی سرتیپی حمله کردند.
متاسفانه موضوعی بسیار نگرانکننده است.
منبع: فرارو
کلیدواژه: اعتراضات هنرمندان حقوقی خانه سینما اهالی سینما کمیته حقوقی حال حاضر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۵۰۹۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دانشگاهیان سراسر کشور در محکوم کردن جنایات رژیم صهیونیستی و حمایت از مردم مظلوم غزه
به گزارش گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، مهدی بادپا در این خصوص اظهار کرد: خیزش دانشجویی اخیر در حمایت از فلسطین در امریکا و اروپا، بزرگترین اعتراضات ضد اسراییلی در دل غرب از زمان تأسیس این رژیم جعلی است و نویدبخش فعال شدن دوباره جنبش دانشجویی در امریکا و اروپا این بار علیه اسراییل است.
وی افزود: برخی از رؤسای دانشگاههای ایران ایمیلهای حمایتی از خیزش اخیر دانشجویان و اساتید برای رؤسای دانشگاههای امریکا ارسال کردند. تشکلهای دانشجویی نیز تجمعات حمایتی از این خیزش برگزار کردند.
بادپا تصریح کرد: خیزش جهانی اخیر در حمایت از فلسطین، در واقع نشاندهنده سرایت طوفان الاقصی به قلب آمریکا پایتختهای کشورهای اروپایی است و نشان میدهد رسانههای تبلیغاتی غرب نتوانستند جلوی بیدارشدن وجدان ملتها را بگیرند. خیزش دانشجویی اخیر در حمایت از فلسطین در امریکا و اروپا، بزرگترین اعتراضات ضد اسراییلی در دل غرب از زمان تأسیس این رژیم جعلی است و نویدبخش فعال شدن دوباره جنبش دانشجویی در امریکا و اروپا این بار علیه اسراییل است.
مدیرکل فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم اظهار داشت: در تعریفهایی که از جنبش دانشجویی شده است، آن را از مسألههای مهم جامعهشناسی میدانند که به معنای عمل جمعی، اختیاری، داوطلبانه و جهتدار دانشجویی برای ایجاد تغییر و تحول سیاسی - اجتماعی میباشد، تحولی که میتواند در سطح فکر واندیشه باشد تا دگرگونی نظام اجتماعی، سیاسی، اقتصادی. این نوع حرکت، با ویژگیهای خاص خودش به عنوان مؤثرترین فعالیتها جهت اعتراضات و ایجاد تحولات در زمینههای گوناگون در تاریخچه نه چندان بلندمدت خود ایفای نقش کردهاست. افراد شرکتکننده در جنبش دارای جهتگیری مشخص و اهداف معینی هستند که بهطور آهسته به یک حرکت منظم و منسجم تبدیل شده، تحت گفتمانی غالب به سوی اهداف و آرمانها حرکت میکند.
وی افزود: در خیزش اخیر دانشجویان امریکا و اروپا، نکته حائز اهمیت این است که دانشجویان و اساتید معترض از یک طیف و نژاد نیستند، حتی از یک دین و مذهب هم نیستند، مسلمان، مسیحی و حتییهودی در برابر جنایات اسراییل به میدان آمدند، حتی سخنگوی بعضی از این تجمعات دانشجویی ضد اسراییلی دانشجویان یهودی بودند، این دانشجویان دارای دغدغههای انسانی و سیاسی اجتماعی هستند، جالب آنکه در حالی تجمعات این روزهای امریکا شعله ورتر و پررونقتر میشود که نظام حاکم امریکا برخلاف ادعای آزادی بیان و ادعای حمایت از حقوق بشر، اقدامات تنبیهی و تهدیدات جدی نسبت به دانشگاهها، اساتید و دانشجویان انجام داده است؛ که مهمترین آنها شامل موارد زیر است:
۱- نامگذاری تجمعات به طرفدار حماس و یهودیستیز بهجای اعتراضات صلحآمیز
۲- ورود پلیس و گاردملی برای اخراج دانشجویان (اغتشاشگر و آنارشیست خواندن آنها)
۳- ایجاد تقابل دانشجو در برابر دانشجو، ایجاد بستر حمایتی از دانشجویان حامی رژیم صهیونیستی و برگزاری تجمعات حامیان اسراییل در مقابل خیزش ضدصهیونیستی و داوطلبانه اساتید و دانشجویان،
۴- تنبیه دانشجویان نقضکننده قوانین آموزشگاهها شامل اخراج، ممنوعیت سازمانهای دانشجویی ثبت شده و لغو روادید و اخراج دانشجویان خارجی.
۵- تنبیه مدرسان، اساتید و کارکنان شرکتکننده در اعتراضات
۶- پرهیز از لغو کلاسهای حضوری.
۷- پیگیری حساب بانکی افراد معترض برای یافتن حمایتکنندگان مالی خیزش اخیر
۸- به راهانداختن انبوهی از دعاوی حقوقی ذیل عنوان شش به بهانه تبعیض علیه دانشجویان بر اساس نژاد یا هویت ملی یا اجازه دادن به یک محیط خصمانه. (به بهانهیهودیستیزی)
۹- اعمال گستردهترین تعریف مقابله با نفرتیهودی مشخص شده به وسیله اتحاد بینالمللی یادبود هولوکاست (IHRA) به وسیله دانشگاهها.
۱۰- تصویب فوری قانون قطع بودجه فدرال هر دانشگاهی که اقدام رضایت بخشی علیه این موج اعتراضات (یهودی ستیزی) انجام نمیدهد یا محافظت نمیکند، لغو کند.
۱۱- موساد در صفحه X در تهدید دانشجویان امریکایی اعلام کرد که: تکنولوژی شناسایی چهره میتواند تشخیص دهد که شما در اعتراضات در حمایت از حماس در دانشگاهها شرکت داشتید یا نه. (اگر شرکت کرده باشید) مدرک تحصیلی و شغلتان را از دست میدهید و فرصتهای شغلی شما محدود خواهد شد.
بادپا خاطرنشان کرد: لذا افراد شرکتکننده در این خیزش با علم به موارد فوق و بنا به حس مسئولیت انسانی خود به این اقدام شجاعانه دست زدند و آگاهانه چنین تجمعاتی را تشکیل دادند، لذا براساس حجم تهدیدات و اعتراضات دانشجویی با این انبوه تهدیدات، نشانههای جنبش دانشجویی شدن خیزش اخیر دیده میشود، در تعریف جنبش دانشجویی اشاره میشود که اعتراضات گسترده و با زمان کوتاه، چندین سال است که در سطح جهانی جنبش دانشجویی گسترده و فراگیری ایجاد نشده بود و این روزها شاهد فوران خشم دانشجویان علیه رژیم آپارتاید اسراییل و سیاستهای امریکا هستیم.
وی افزود: نکته ارزشمند دیگر آنکه این دانشجویان حاضر در کف دانشگاه هرگز حاضر به ورود در قدرت نیستند و به اصطلاح سیاسی بیرون از سیاست هستند؛ یعنی در عین حال که خود را موظف به موضعگیری میدانند و با اینکه دانشجوی بهترین دانشگاههای امریکا هستند و احیانا از خانوادههای سیاستمدار و وابسته به قدرت در امریکا محسوب میشوند ولی این نسل جوان امریکایی معترض به حاکمیت هستند و وابستگی به قدرت ندارند. آنها نه تنها در حمایت از فلسطین و جنایت اسراییل در نسل کشی در غزه معترض هستند بلکه علیرغم آن، به حمایت دانشگاههایشان از اسراییل شکایت دارند و خواستار اعلام برائت دانشگاهها از حمایت مادی و معنوی از اسرایییل هستند.
بادپا گفت: حوادث این روزهای دانشگاههای امریکا و اروپا ما را یاد پیام مهم رهبر معظم انقلاب در ۱/۱۱/۱۳۹۳ خطاب به دانشجویان امریکای شمالی و اروپا میاندازد. آنجا که در طلیعه این پیام اینگونه آغاز کردند که: «به عموم جوانان در اروپا و امریکای شمالی حوادث اخیر در فرانسه و وقایع مشابه در برخی دیگر از کشورهای غربی مرا متقاعد کرد که درباره آنها مستقیماً با شما سخن بگویم. من شما جوانان را مخاطب خود قرار میدهم؛ نه به این علّت که پدران و مادران شما را ندیده میانگارم، بلکه به این سبب که آیندهی ملّت و سرزمینتان را در دستان شما میبینم و نیز حسّ حقیقتجویی را در قلبهای شما زندهتر و هوشیارتر مییابم. همچنین در این نوشته به سیاستمداران و دولتمردان شما خطاب نمیکنم، چون معتقدم که آنان آگاهانه راه سیاست را از مسیر صداقت و درستی جدا کردهاند.» و آنجا که بیان میدارند: «تاریخ اروپا و امریکا از بردهداری شرمسار است، از دوره استعمار سرافکنده است، از ستم بر رنگینپوستان و غیر مسیحیان خجل است؛ محقّقین و مورّخین شما از خونریزیهایی که به نام مذهب بین کاتولیک و پروتستان و یا به اسم ملیّت و قومیّت در جنگهای اوّل و دوّم جهانی صورت گرفته، عمیقاً ابراز سرافکندگی میکنند. این بهخودیخود جای تحسین دارد و هدف من نیز از بازگوکردن بخشی از این فهرست بلند، سرزنش تاریخ نیست، بلکه از شما میخواهم از روشنفکران خود بپرسید چرا وجدان عمومی در غرب باید همیشه با تأخیری چند ده ساله و گاهی چند صد ساله بیدار و آگاه شود؟ چرا بازنگری در وجدان جمعی، باید معطوف به گذشتههای دور باشد نه مسائل روز؟»
وی افزود: آنهایی که با تاریخ بهویژه تاریخ جنگ جهانی آشنایی دارند میدانند که ماجرای محاصره استالینگراد در برابر مقاومت ۶ ماهه غزه اهمیتی ندارد. بزرگترین جنایت جهانی در برابر چشم جهانیان و در مقابل عالیترین مقاومت بشری در غزه در حال وقوع است. مسائل این روزهای فلسطین بر هر وجدان بیداری ثابت کرد که هر قطره خون شهدا، مایه بیداری انسانها در سراسر عالم میشود. مسائل این روزهای فلسطین یاداور این آیه از کلام الله مجید است که «مَثَلُ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْلِیَاءَ کَمَثَلِ الْعَنْکَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَیْتًا وَإِنَّ أَوْهَنَ الْبُیُوتِ لَبَیْتُ الْعَنْکَبُوتِ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ»، وعده صادق یعنی بر جهانیان ثابت شد که اسرائیل این غده سرطانی رفتنی است، و امریکا روز به روز در حال ضعیفتر شدن است.
انتهای پیام/